Het gemis van Amerika

Hallo iedereen,

Mijn excuses voor de latere berichten van onze laatste week in Amerika, maar het was tenslotte ook onze huwelijksreis. Foto's post ik deze week nog op de blog.

We zijn ondertussen al 2 weken thuis, maar het gemis is er nog steeds. De katjes zijn het natuurlijk al super gewoon. En de wapenstilstand is ook voorbij. Nog altijd geblaas maar ze gaan toch beter overweg met elkaar. Vooral als Tom de haard aansteekt en het lekker warm in huis is, liggen ze bij elkaar in de zetel. Heel schattig om te zien.

Zelf heb ik nog altijd moeilijk bij het afkicken van de reis. De week van terugkomst veel last van jetlag gehad. Zelfs afgelopen weekend was ik nog steeds moe en heb ik lang geslapen. Tom heeft hier minder last van, maar mist Amerika ook.

Het is heel jammer dat we hier zo geen natuur hebben en alles vlak is. Ik mis de vriendelijkheid, het klimaat, de natuur, de wandelingen, de sterrenhemel, de vrijheid, de open ruimtes,... Het eten mis ik nu eens niet hé!

San Francisco is een hele mooie stad. Je moet hier zeker een fietstocht doen.
Las Vegas is een feeststad. Een show bezoeken is een must.
En LA is Big en druk.

Bij het schrijven van de blog besef ik nu hoe ongelooflijk onze reis wel was. Een reis die alles overtreft. Het is dan natuurlijk ook niet ongewoon dat we (en vooral ik) ons verdrietig voelen. Alle momenten staan in mijn geheugen alsof ik mij direct terug in de tijd kan plaatsen. Bij het sluiten van mijn ogen, kan ik zelfs de bomen voelen van Yosemite, het stof ruiken in Bodie, de lichtjes uit Las Vegas zien, het geschrift op de rotsen nabootsen, de vrijheid van de wandelingen nabeleven enzo...

Nog even vergeten te melden dat ik een nieuwe hobby heb, namelijk het verzamelen van de bronzen medailles van de nationale parken en monumenten van heel Amerika. Er zijn in totaal 65 medailles. Tot op de dag vandaag bezit ik nu 11 medailles van deze parken. Je kan ze enkel kopen en bestellen in Amerika. Mijn nieuwe doel is om al deze medailles in bezit te hebben nadat ik het park of monument ook heb bezocht.

Hieruit kunnen we alleen maar besluiten dat er nog meer van Amerika zal volgen! En misschien nog kan overtreffen. Wie weet en misschien tot een volgende blog?

Dag 29 en 30: Het vertrek uit Amerika

Vandaag (zondag 7 oktober) vertrekken we uit Amerika. We staan op het gemak op, douchen en ontbijten voor een laatste keer aan het zwembad. Het is prachtig weer en 27°C. Kon het in België ook maar zo een temperatuur zijn. De mensen zouden een pak vrolijker zijn met meer zon in hun leven.

Om 11u vertrekken we uit de villa en rijden richting de luchthaven van LA. De drukte valt goed mee en na 30 minuten bereiken we de luchthaven. Nu nog het afleverpunt vinden van Alamo om de auto in te leveren. Niet echt simpel in LA, aangezien de bordjes achter de palmbomen staan. Na een beetje stress vinden we Alamo en kunnen we gemakkelijk parkeren. Het is al redelijk een eindje van de luchthaven. We worden teruggebracht met de bus van Alamo tot aan onze juiste vliegmaatschappij. Dit is wel handig, maar alles moest zeer rap gaan. De buschauffeur was niet zo vriendelijk en zijn engels was allesbehalve.

Het is 12.15u en we hebben nog alle tijd. Ons vliegtuig vertrekt pas om 15.50u. We leveren eerst de koffers in. Tom zijn koffer weegt net 23 kg! Oef! En de mijne weegt 17 kg, maja er zit dan ook 3 kg snoep in de koffer... En de cowboyboots met de zware hakken...

We drinken nog wat water en besluiten om door de controle al te gaan. Er is toch geen volk. Lang duurde het ook al niet en we zijn heel vlug weer weg. Het is net 13u en zijn al aan onze gate om te boarden. Helaas is hier niets meer om te eten! Tom is dan terug gegaan om wat eten te halen, moest natuurlijk weer door de controle met de zak van de MacDonald. Lol. En de tijd ging traag voorbij...

Het boarden kon beginnen en om 16.20u zijn we vertrokken met het vliegtuig. Het vliegtuig zat niet volledig vol. Zelfs niemand voor mij. Deze keer heb ik naar de volgende films gekeken: 21 jump street en Madagascar 3. Er was veel turbulentie, waardoor ik nogal misselijk was. De pilletjes hielpen gelukkig een beetje tegen de misselijkheid.

Het is al vlug donker door het grote tijdsverschil tijdens het vliegen. De tijd vliegt voorbij en rond 11.30u (lokale tijd) komen we aan in Parijs. We hebben niet zo veel tijd, slechts uurtje om de controle door te lopen en koffers op te halen. Rond 13.30u hebben we onze TGV om naar Brussel-Zuid te rijden. Alles verliep nog vlot en we zaten al vlug op de TGV richting ***België.

Aangekomen in Brussel, is het echt balen. Het temperatuursverschil is al direct voelbaar, het gezaag van de mensen, vuiligheid, vreemdelingen, enz... Om 15.04u pakken we de trein richting Dendermonde. We vallen af en toe in slaap en ik kom net wakker in Dendermonde. We wachten op de ouders van Tom en tegen 17u komen we aan in Lokeren. Het huis is volledig versierd voor onze terugkomst. Zelfs de Amerikaanse vlag staat te wapperen! (deze vlag laat ik nu ook staan tot we zouden verhuizen). Het was heel mooi, maar ijskoud in ons huis.

Niet veel tijd te verliezen, want de katjes wachten op ons! Vlug om de katten en ze waren supercontent om ons terug te zien. Mollie praatte erop los en Bambi was blij om van Mollie verlost te zijn. Thuis aangekomen moest Bambi al direct naar buiten om haar vertrouwde omgeving te gaan bekijken. En haar vriendjes te gaan bezoeken. Het huis voelt raar aan, alles voelt raar aan. We hebben vreselijke heimwee... Rond 22u vallen we in slaap, want het waren zware dagen.

Slaapwel iedereen!

Dag 28: Laatste volle dag LA

Zaterdag 6 oktober staan we op rond 10u. Het is vandaag onze laatste volle dag in Amerika en de villa. We ontbijten op het gemak en vertrekken rond 11u naar de Gardenwalk te Anaheim. De schrijfster heeft nog bijna geen kledij kunnen vinden en kopen en hoopt vandaag toch iets te kunnen scoren.

De gardenwalk ligt net naast Disney. Er is niet veel volk. We gaan een paar winkeltjes binnen, maar zonder resultaat. Ik heb wel kledij gepast, maar ofwel is het te kort of te breed, of mijn maat niet enzovoort... Op vlak van kledij ben ik een zeer moeilijk geval. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet dragen en met wat ik het beste sta. Voor sommige mensen onbegrijpelijk, maar voor mij een echte nachtmerrie. :(

Na 1 uur zonder resultaat te passen, gaan we naar de winkeltjes van Disney. Hier koop ik een mooi houten beeldje van Belle. Ik verzamel mooie beeldjes van de Disney Prinsessen voor wie het nog niet wist. Nu heb ik al Belle in het glas, steen en hout. Het was trouwens de laatste en een unieke collectie. Me happy! Er stond nog een sneeuwwitje en Cinderella.

Er is heel veel volk in de winkeltjes. We kopen nog wat kleine souvenirs en lopen weg uit de drukte. Oei, ik krijg een megaflauwte! Had nog niet veel gegeten en het was al bijna 14u. Gelukkig is Tom om een cola gegaan, want ik had een serieus suikertekort.

We verlaten Disney en rijden nog naar de Walmart. Hier hebben ze nog een aantal winkels o.a Forever 21. In een winkel naast Forever 21 heb ik twee handtassen kunnen kopen. Een blauwe die megahandig is en een rode countryhandtas met korting. In Forever 21 pas ik ook nog een aantal kledij, maar weer geen gewenst resultaat. Heb nu wel spijt van een mooie jas die ik daar gepast had. Maar ja de koppige ik, was er van overtuigd om ene te vinden in België en goedkoper. We zullen zien of dit ook zo gaat zijn.

Na Forever 21 was ik het echt beu. We gaan naar de walmart om nog wat eten te kopen en rijden nog naar de Panda Express. Die zijn trouwens megalekker en heel goedkoop. Aangekomen in de villa is het al donker en al 18u. Pfttt, hadden beter niet gaan shoppen. We eten en kijken ondertussen naar een film. Na het eten spelen we nog een aantal spelletjes in de gameroom o.a biljart.

Een megavoordeel aan onze villa is dat we het vuurwerk kunnen zien van Disney op ons terras aan de voorkant van de villa. We genieten van het mooie vuurwerk met al zijn mooie kleuren en vormen. Na het vuurwerk maken we nog gebruik van de hot tub en het zwembad. We sluiten onze avond heel laat af met een film. Helaas is onze reis bijna voorbij en verlaten we morgen Amerika.

Bye!

Dag 27: If you want to be famous, you have to go to Hollywood

Vrijdagochtend 5 oktober staan we later dan voorzien op. Het is inmiddels al 8u! De vermoeidheid begint wat door te wegen en we slapen allebei niet zo goed in de villa. Het bed is een beetje te zacht, weinig zuurstof in de kamer, vlug warm en er is altijd wel iemand die zijn gras aan het afrijden is.

We douchen vlug en eten nog wat croissants. De croissants van de walmart zijn heel lekker. Iets na 9u vertrekken we uit de villa richting Hollywood of het Sign van Hollywood. Hier en daar is er wat verkeer en beetje file. Het is nog net geen 10u wanneer we arriveren aan de trail om naar het Hollywood Sign te gaan kijken.

Het is een steile wandeling naar boven en gelukkig hebben we onze wandelschoenen mee. Helaas de trail heeft ons totaal geen goeie fotoplaats kunnen bezorgen. De trail was ongelooflijk lang, het zweet liep van ons en we hadden er de kledij ook niet voor aan. We komen zelfs wandelaars tegen die het hadden opgegeven, omdat het nog altijd een eindje wandelen was. Dit pastte niet in ons schema. We waren inmiddels al na 11u en hadden nog altijd geen foto tot ergernis van ons beiden.

We besloten om terug te keren naar bijna tot het begin van onze wandeling, waar je nog een iets wat deftige foto kon nemen van het Hollywood Sign.

Teddy was ook uitgerust en moest persé op de foto.

Rond 12 u verlaten we het Hollywood Sign en rijden richting de Walk of Fame en Grauman's Chinese Theatre. In Hollywood zijn de parkings megaduur. We proberen te parkeren aan de straat. Hier in Hollywood kan je 1 - 2 uur gratis aan de kant staan. Een parkeerschijf gebruiken ze niet, maar wel een watcher. WAT ZEG JE? Een Watcher? Ja, klopt. Hier komt elke 1 of 2 uur iemand controleren of je er nog staat en van hoelang. Ze schrijven dat op en komen dan zien of je op tijd weg bent.

2 uur was voldoende voor The Walk of Fame. Het is eerlijk gezegd tegengevallen. Sowieso heb ik veel moeite met de drukte en opdringerige mensen. Een foto nemen van ons beiden ging dus ook niet, zelfs alleen bij een ster ging al niet. Direct kwamen ze met hun fototoestel om te zien bij welke ster je stond. Ook heel veel volk bij het Chinese Theatre. Je ziet overal actiefiguren staan om geld te verdienen met een foto van de look-a-like.

We zijn wel in redelijk veel souvenirshops gaan binnen zien, maar ook deze stelden mijn teleur. Tom heeft wel zijn magnetische flessenopeners kunnen uitbreiden met eentje van Hollywood. Ik begin mij verschrikkelijk te ergeren en we verlaten om 14u The Walk of Fame.

We rijden langs Beverly Hills en zien hier toch al wat grotere huizen. Ook rijden we langs Rodeo Drive met zijn dure boutiques. We parkeren ons eventjes, maar de vermoeidheid begint weer toe te slaan bij mij en een wandeling zit er niet meer in. Eerlijk gezegd, heb ik ook geen spijt dat ik geen foto's van Rodeo Drive heb. Het is toch allemaal bekakt! :)

We besluiten om naar Venice Beach te rijden. Dit ligt een goed half uurtje van Hollywood. We parkeren ons en eten nog iets licht. Ik rust nog even in de auto en om 16.30u gaan we naar het strand. We wandelen met onze blote voeten in het zand tot aan de oceaan om een pootje te baden. Er zijn hier heel veel surfers, best knap om te zien hoe ze op de golven surfen.

We blijven tot avondval en rijden nog door naar de Santa Monica Pier. We betalen $ 6 dollar om te parkeren. In het echt is dit wel een zeer kleine pier. In de films ziet die er altijd groter uit :o
Heel lang zijn we niet gebleven, slechts een half uurtje. Op deze pier kan je de stop zien van Route 66! En ze hebben nog een souvenirshop op het einde van de pier.

We verlaten de Santa Monica Pier en stoppen nog aan de Mall The Grove. Heb nog niets van kledij kunnen kopen, maar helaas hier ook weer niets. Veel te boutique, totaal mijn ding niet. Na The Grove rijden we terug naar Hollywood om nog wat rond te wandelen en eventueel foto's te kunnen nemen. Helaas, het is start van het weekend en nog meer volk. Om 23u verlaten we het hele gebeuren en halen nog iets te eten van de MC Donalds.

Het was een hele zware dag en we zijn doodop. Morgen al onze laatste volle dag in LA. Tot morgen en slaapwel!

Dag 26: Disney California Adventure Park

Het is pijnlijk om weer vroeg op te staan, maar het moet! Vandaag 4 oktober gaan we naar het tweede disney park. Het park is vandaag vanaf 9u tot 21u open en we willen er natuurlijk zo vroeg mogelijk zijn. Normaal gezien moet het een kalme dag zijn in het park, slechts 2.6/10 qua drukte. Hopelijk is dit waar.

We vertrekken ietsje later, omstreeks 8.20u richting de parking van Disney. We betalen weer $ 15 en rijden vlug door naar onze plaats. We wandelen snel naar de bussen om naar het park te rijden. Wat een megatrage chauffeur was mij dat. Shit, we verliezen keiveel tijd en komen pas om 9u toe aan het park.

Natuurlijk keiveel volk aan de ingang. Gelukkig gaan ze hier vlug door en zijn we direct bij de controle van de rugzakken. De bedoeling was om eerst naar Carsland te gaan en/of een FP te gaan halen. Dit is hun nieuwste land van disney California adventure park. Het is dan ook gebaseerd op de film "Cars".

OMG... Is dit nu level 2.6!! Niet dus :( Al een wachtrij van 2u! En de FP is ook al 30 min wachten! Tom ziet het niet zitten om aan te schuiven voor de FP en lopen we naar de eerste attractie zonder wachtrij. Deze attractie was Ariel, the little mermaid. Je zit hier in karretjes zoals ze deze hebben in haunted mansion, maar in de vorm van een schelp. Ze tonen het verhaal van Ariel met al zijn kleuren en muziekjes. Was zeer mooi en we knuffelen elkaar nog eens goed, aangezien het toch een romantische ride is.

Na Ariel, nemen we nog een foto van ons tweetjes met de pier als achtergrond. En bovendien was er hier nog geen volk te zien, perfecte kans voor een goede foto. We besluiten om hierna direct naar Toy Story Mania te gaan. Is hier inmiddels ook al een wachtrij van 20 minuten. Maar hier wil ik gerust langer voor wachten, omdat je kan schieten in 3D. Deze attractie hebben ze ook in Disney World en was super leuk om te doen.

Na de Toy Story Mania gaan we hun rollercoaster maar eens uittesten, de California Screamin. Totaal geen kriebels, kwam zelfs slecht omdat hij bij de loop te traag ging. Tom was ook niet goed geworden en we besluiten om wat te eten. Er zijn nog bijna geen kraampjes open en na lang zoeken, kopen we maar wat gezouten popcorn.  Dit is zo'n lekkere popcorn!

Bij het popcorn kopen zijn we nog een FP gaan halen voor goofy's rollercoaster. Na de popcorn gaan we hun waterattractie maar eens uittesten. Dit zijn trouwens ronde boten en het ziet er wel heftig uit. Onderweg in de wachtrij zie je bordjes staan zoals: you may get wet or soaking wet! Ai, hopelijk zijn ze ons goedgezind of toch de schrijfster van de blog.

Het indelen van de boten duurt hier wel even en ze leggen steeds de band stil om de mensen te laten in - en uitstappen. Uiteindelijk mogen we vlugger in een boot, aangezien we maar met twee zijn. Shit de beste plaatsen zijn ingepikt en ik zit aan de rand. Als dat maar goed afloopt... En we vertrekken zeer rustig drijvend en wat botsend. Maar dan komt het al, zo vervelende tikkende spuiters. En wie hebben ze, Tom en ik natuurlijk. Maja een beetje water kan geen kwaad. Hahaha, dacht ik in mijn eigen.

Het verschil met de ronde boten vanuit België is dat je keidiep naar beneden valt. En TIS NIET WAAR, we vallen naar beneden en met ik in de achtergrond. BAM, hele plons water over mijne kop!! Ja, zelfs het ondergoed is al doorweekt! Hopelijk krijg ik niet alle pech. En het was te mooi om waar te zijn. BAAAMMM, weer de plons over mij en in mijn linkerschoen. Even schoen uitgedaan in de boot want er zat een liter water in. Al de rest droog, behalve Tom deelde toch de helft mee in de klappen.

Na 5 minuten komen we weer aan, maar het is weer wat wachten. Gelukkig staan we in de zon en kan het drogingproces al beginnen. Maar in de mate van de natte, zal ik pas binnen 2u weer droog zijn. Uit de boot gestapt en alles plakt aan mijn benen. Tom kon zich natuurlijk niet inhouden van het lachen en moest dit op film zetten, zodat ze thuis nog eens kunnen lachen.

Anyway, we liepen door naar carsland om te gaan zien voor een FP voor de Cars attractie. Tis toch niet waar zekers! FP al uitverkocht! Het was nog maar net na 11u. Damn! Ik had deze echt graag willen doen. Niets aan te doen en we lopen terug naar Goofy. Broek nog nat, dus zitplaats ook nat in de rollercoaster. Geen leuke rollercoaster voor ons beiden.

Na de rollercoaster besluiten we om al iets te eten en daarna naar de show van Alladin te gaan kijken. Het is al 11.30u en we eten hamburger met frietjes. Het heeft deze keer gesmaakt! Om 12.20u staan we aan de ingang voor de show van Alladin. 20 minuten later start de show en we hebben er allebei van genoten. De geest was supergrappig en de zang was top.

Na de show is het al 13.30u en gaan we naar de attractie Soarin. We vliegen weer over de mooie streken en gebergten van California. Na de attractie hebben we nog wat in de winkeltjes gekeken. Kijken nog even voor Cars en besluiten om de single rider te doen. Spijtig dat we niet samen kunnen zitten, maja beter dit dan hem niet te doen of een 90 minuten te staan wachten. We schuiven vrij goed door en na 30 minuten staan we er al. En het is ons gelukt. We zitten in dezelfde auto! De attractie was zeer leuk en deed mij denken aan de test track in Disney World. Alleen dat deze op Cars geïnspireerd is.

Na Cars gaan we nog eens naar Toy Story, Tower of Terror (zelfde als in Parijs), Mickey's Wheel en bezoeken nog wat winkeltjes en slenteren wat op het gemak. Om 19.30u gaan we ons al plaatsen voor de show van World of Color. Zot de beste plaatsen zijn al ingenomen. Gelukkig kunnen we nog vanvoor staan, maar dan wat schuin. Voor deze show moet je zelfs een FP halen om van dichtbij te kunnen zien.

21.15u begint de show "World of Color". Het was adembenemend en veel mooier dan Fantasmic. Na de show nemen we nog wat foto's van de avondsfeer. We wandelen nog even DT binnen en om 23u verlaten we het park.

Morgen staat er nog een drukke dag te wachten. Dan verkennen we LA - Hollywood en nog andere bezienswaardigheden. Tot morgen en slaapwel!

Dag 25: Eerste dag niets doen op onze reis

Vandaag zijn we woensdag 3 oktober en gaan we eens lekker niets doen. Mag ook wel na onze roadtrip en disneybezoeken tot midden in de nacht.

We hebben in het zwembad gezeten, op onze ligstoelen in het zonnetje (30 °C) gelegen, lezen, blogje schrijven, poolen,...

S'avonds hebben we dan italiaans besteld en laten leveren. Ik heb gekozen voor de chicken alfredo pasta en Tom voor drie soorten mix: lasagne, spaghetti en ravioli. Was suppppeeeerrrrrlekker! We hadden ook een tiramisu besteld, maar deze vond Tom niet lekker. Ik vond ze wel goed en heb dan nog maar een stuk van Tom zijne Tiramisu gegeten. Verder hebben we een underworld marathon gehouden op onze grote tv.

Echt laat hebben we het niet gemaakt, aangezien er morgen nog een disneypark staat te wachten en meteen de laatste keer Disney!

Tot dan!

p.s nog even vermelden dat er mij weer een kat is komen bezoeken in onze villa te LA. Het was een superlief mannetje!

Dag 24: Mickey's not so scary halloween party

Op dinsdag 2 oktober gaan we naar Mickey's not so scary halloween party. We hebben weer wat langer geslapen en plaatsen ons nog wat aan het zwembad. Het is al wat minder warm, maar toch nog 32 C°.

Vanaf 15u mogen we binnen in het Disneylandpark en om 18u begint de halloweenparty. Om 17.45u komen we aan in het park. Er is redelijk wat volk. We krijgen een polsbandje met de datum heel stevig vastgemaakt. Na de controle kregen we elk een zakje om onze snoep hier in te verzamelen.

Overal staat er personeel te controleren of je een halloweenbezoeker of een overdagbezoeker bent. Tom had zondag "just married" badges gaan halen in Disney en we hebben ze voor deze gelegenheid aangedaan. Uiteraard vele felicitaties van het personeel gekregen. Dat hoort er nu bij hé.

Eerst zijn we nog een paar attracties gaan doen en pas een uurtje later zijn we begonnen met trick or treat. Onze avond was een voltreffer en we halen bijna 3 kg snoep op. Dit moet wel weer meekunnen naar België hé. We eten zelf wel nog een beetje van de snoep.

De snoep vult niet en we gaan nog een pasta "chicken alfredo" eten. Dit was superlekker!!

Om 22u is het vuurwerk begonnen. Heel veel volk en niet zo'n goeie plaatsen om de lichtshow op het kasteel te bezichtigen. Na het vuurwerk blijven we nog in het park tot na 23u.

In de villa aangekomen is het reeds middernacht. We vonden halloween wel leuk, maar 1 keertje is genoeg voor ons.

Slaapwel!

Dag 23: Relax and Shop

Op maandag 1 oktober hebben we eens goed doorgeslapen. Omstreeks 10u gaan onze oogjes pas open. Vandaag doen we het eens op ons gemak. Het is 39 C° en het zwembad ziet er zeer verleidelijk uit.

We ontbijten aan het zwembad en gaan erna in het zwembad. We hebben niet veel zin om vroeg te gaan shoppen en vertrekken pas om 17u om naar de outlet te rijden.

Tom koopt een jeans bij de Levi, gilet van Tommy H. en schoenen van Adidas. Zelf weer niets gevonden.

Meer valt er niet te schrijven voor vandaag. bye.

Dag 22: Disneyland here we come

Zondagochtend 30 september verlaten we het hotel en rijden vlug door om naar Disneyland te rijden. Zondag belooft een drukke dag te worden in het park. Disney is reeds om 8u en tot middernacht open. De zon is al volop aan het schijnen en het gaat nog eens lekker warm worden, zo'n 35 °C.

Om 7.50u staan we al aan het juiste pad om de eerste attractie op te lopen, namelijk the big thunder mountain. En het lukt ons zeer goed, want we zijn de eerste en zitten helemaal vooraan. De volgende attracties komen aan zijn beurt: Finding Nemo, Buzz Lightyear, Pirates, Snow White, Alice in Wonderland, Toad of zoiets, Winnie the pooh, Captain EO, Space Mountain, Splash Mountain, kano adventure (alleen Tom), Haunted Mansion. Al redelijk wat bezocht en om 14u verlaten we het park om nog inkopen te halen in de walmart.

Om 15u rijden we door naar onze villa. Wow, wat een comfort. Zwembad, hot tub, sauna, jacuzzi, pooltable, grote tv, grote bedden, vaatwasmachine,....

We relaxen nog wat in de villa en rijden rond 18u terug naar Disney. We doen nog een paar attracties, o.a jungle cruise en pirates. Om 21.30u is het tijd voor fantasmic, een wondermooie show op het water. Erna volgt het vuurwerk. Fantastisch om te zien!!

We blijven tot middernacht en gaan nog naar It's a small world. Moe maar voldaan, verlaten we het park richting bedje in de villa. Slaapwel iedereen!

Dag 21: SAN DIEGO ZOO

De zoo van San Diego was een grote teleurstelling. Alle dieren zitten klein en velen vertonen stereotiep gedrag. Het was zeer triestig om deze dieren in hun kot aan te zien. Ik heb nauwelijks foto's genomen.

Om 15u verlaten we de zoo en rijden we naar ons hotel, 15 minuten buiten Anaheim. We zijn naar de walmart gegaan op zoek naar eten. Hier loopt raar volk rond en we zijn hier al vlug weg.

We gaan weer vlug naar het hotel en dromen alvast naar onze week luxe in LA.

Dag 20: Get your Kicks on route 66 And Joshua Tree

Vandaag (vrijdag 28 september) verkennen we het stadje Kingman, dat vooral bekend is omwille van zijn route 66. We nemen wat foto's en rijden verder door op route 66.

We stoppen nog aan een souvenir shop en kopen een postkaart.

Op route 66 stoppen we nog bij Oatman. Dit is een oud goudmijnstadje dat al 100 jaar hetzelfde is gebleven! Dit was echt de moeite!

Teddy kan natuurlijk niet ontbreken op route 66.

Route 66 was zeer leuk, maar we moeten ons haasten om naar ons laatste nationale park te rijden. Het is 16.40u wanneer we aan Joshua Tree arriveren. Vlug naar het visitor center om een postkaart te kopen en een mapje te halen. Hier zijn ze al niet zo vriendelijk en het park is heel anders met de andere parken.

We zoeken een Joshua Tree op en nemen wat foto's.

 In Joshua Tree kan je ook een Ryan Berg zien!

Je kan er al niet naast kijken om een Joshua Tree te zien. Er staan super veel van deze bomen.

uitzicht op de oceaan

We verlaten het park pas als het reeds donker is en rijden door naar ons hotel in 29 palms. We halen een broodje bij de Subway en gaan slapen. Morgen rijden we naar San Diego om de zoo te bezoeken.

Dag 19: The Grand Canyon en de beren

Het is vandaag donderdag 27 september en reeds de dag om vaarwel te zeggen aan de Grand Canyon. We zijn niet uit bed geraakt voor de zonsopgang, omdat de stomme wekker niet is afgelopen. Om 8u staan we op en maken we onze koffers klaar. We gaan eerst ontbijten in het restaurantje dichtbij onze cabin.

Aangezien we nog niet veel foto's hebben, besluiten we om tot de middag te blijven en nog een aantal view points te gaan bekijken. We vertrekken met de auto en ik wil nog even stoppen aan de muilezels om ze een aaitje te geven.

Vervolgens rijden we door naar de view points van de GC.

In de GC is er ook Wildlife te bezichtigen: Een beer en een wolf?

Lipan Point is het mooiste punt van de Grand Canyon met een zicht op de Colorado rivier. Het was zeer de moeite!

Na al het mooie verlaten we de Grand Canyon. We vinden het allebei mooi en indrukwekkend om te zien, maar we zijn tot het besluit gekomen dat we toch meer bergmensen zijn en minder voor de canyons.

We stoppen nog even aan Bearizona. Hier hebben ze enorm veel beren zitten. We rijden door de bossen met de auto en kunnen heel wat dieren zien hier.

Een gevaarlijke wolf

Canadian Lynx

Ze hebben hier ongelooflijk veel beren. Veel te veel eigenlijk. Het is inmiddels 16u wanneer we het park verlaten. Onze volgende bestemming is Route 66. De eerste plaats dat we passeren is Seligman.

Ze hebben hier nog een paar leuke winkeltjes met talrijke souvenirs. Op de route 66 rijden we van Seligman tot Kingman vooral over het platteland. Een lange rechte baan met enorme grote weilanden. We komen in het donker aan in Kingman en halen nog iets te eten. Deze keer kiezen we voor Mexicaans eten. Ik kies voor de Macho Nachos en Tom voor burrito met kip. Mijn mond en keel stond in de fik en bij deze zweer ik om nooit nog macho nachos te eten.

Morgen gaan we Kingman verkennen en verder doorrijden op de route 66 en onze laatste Nationale park bezoeken! Bye!

Dag 18: Een eerste blik op de Grand Canyon

Op woensdag 26 september blijven we heel lang in bed liggen. We hebben er allebei geen zin meer in en vallen steeds in slaap om de pijn niet te voelen. We hebben al een tijdje niet meer gegeten. Tom gaat naar de winkel om croissants te gaan halen. We eten een beetje en kijken naar een film om onze gedachten te verzetten.

Het is niet zo warm in de village, slechts 21 C°. Rond 14u verlaten we de cabin om toch eens te gaan kijken naar de Grand Canyon, maar we keren al vlug weer terug. De drukte is hier veel groter dan in de andere parken. Ik voel mij niet goed en we bellen naar het thuisfront om te praten over het ongeluk. Jammer genoeg kan ik mijn ouders niet bereiken omdat ze geen skype hebben.

Na de telefoon is het inmiddels al 16u en besluiten we om nog met de shuttle naar de view points te gaan kijken. Er zijn niet veel foto's maar toch een paar dat we kunnen tonen.

En Teddy is klaar voor zijn Cowboy leven!

We blijven tot de zonsondergang en eten nog een ijsje voor we terug in het bedje kruipen. Tot morgen!

Dag 17: Back to Monument Valley

Nog te schrijven en is nog Toekomst! ;)

Bij het schrijven van deze zin wisten we niet wat er ging gebeuren. Een zeer triestig ongeluk wat ons een hele week heeft gekost om er mentaal weer bovenop te komen. Het doet mij nog steeds pijn, zelfs bij het schrijven van de blog. Een ongeluk dat we niet konden vermijden, wat onze reis een nadeel heeft gegeven. Verder wil ik er niet op in detail gaan omdat sommige mensen hier ook verdriet van zouden krijgen. 25 september zal dan ook een dag zijn waar we elk jaar een kaarsje zullen aansteken.

We hebben zelf geen lichamelijke schade opgelopen, alleen mentale schade en beetje schade aan de auto.

Kort post ik wat foto's van onze dag voor het ongeluk.

Filmopname van National Lampoon's Vacation

John Ford Point

Links: Yei Bi Chei van de film Forrest Gump
Rechts: Totem Pole van de film Back to the Future 3

Elephunt Butte

Camel Butte

Dag 16: Mesa Verde And The four corners

Deze ochtend geraken we moeilijk uit bed en is het reeds 9u wanneer we ons hotel verlaten. We halen koffie bij Denny's en eten nog een paar croissants.

Tegen 10u rijden we Mesa Verde National Park binnen. We melden alvast dat we gisteren een babybeer hebben gezien. En blijkbaar zouden er twee baby beertjes met de mama zijn gespot op het hoogste view point van Mesa Verde.

Eerst rijden we naar het bezoekerscentrum om de gift shop en de uren van de tours te bekijken. We besluiten om geen tour te doen en zelf de view points te gaan opzoeken. We rijden naar de Pipe Shrine House bij de Far View Site.

Vervolgens rijden we door naar Spruce Tree House. Ze bouwden vroeger huizen tegen de rotsen. Dit lijkt nu zo onwaarschijnlijk hé.

Een volgende stop is aan de Cliff Palace.

Hierna eten we onze broodjes op in de picnick-area om vervolgens nog een paar view points te bezichtigen.

De Vallei

Bomen of wat er nog overschiet door bliksem en brand

Om 15.30u vertrekken we uit Mesa Verde en is de hemel enorm donker. Hier en daar zien we grote bliksemschichten verschijnen. Tom stopt nog in een paar winkeltjes om zijn hobby uit te breiden en met resultaat. Hij heeft nu ook een flessenopener van Mesa Verde.

Het is weer meer dan twee uur rijden om naar Monument Valley te rijden. Net voor de afslag zien we een bordje met The Four Corners staan. We rijden er toch naar toe, omdat hier vier staten bij elkaar komen, namelijk Utah - Arizona - New Mexico - Colorado. We nemen hier een foto en rijden door naar onze bestemming.

Ik probeer al een foto te nemen uit de verte van Monument Valley.

Onze cabin is zeer klein, maar het internet werkt hier uitstekend. Een uurtje geleden stonden tot onze verbazing hier twee katten aan de deur. Me superhappy, want ik heb al twee weken geen katten meer gezien. Hebben ze wat vlees gegeten, een aaitje en voila onze goeie daad voor deze dag is ook al gedaan.

Nu waait het hier nog redelijk hard met af en toe regen. Hopelijk is het morgen beter weer, want dan kan ik eindelijk Monument Valley binnentreden. Bye!

P.S Bednkt voor de reacties Wim en Ryan! We missen jullie! En ik denk elke dag aan je Ryan!